De bescherming van het gezin, de bescherming van gewetensbezwaarde personen die vanwege levensovertuiging diensten aan LHBTI’s mogen weigeren. Dit zijn voor vele bevlogen christenen aanleiding om bij verschillende debatten aanwezig te zijn bij de VN-conferentie Commission on the Status of Women (CSW) in New York. Zo ook de afgelopen conferentie in maart.
Je herkent ze aan hun leeftijd, veelal twintigers, hun keurige, zakelijke kleding en serieuze uitstraling. Alles wat tijdens een debat wordt gezegd, wordt minutieus in grote schriften genoteerd of met hoge snelheid op macbooks ingetikt. En wat opvalt, het zijn er niet een handjevol. Op een zaal met150 bezoekers kan zomaar een derde uit christelijke ‘anti’-hoek komen.
De meeste debatten bij de conferentie zijn opgebouwd uit vier, vijf sprekers met een afrondend half uurtje voor vragen uit het publiek. En op het moment dat het publiek mag participeren, dan gebeurt het. Als één mens steekt de christelijke kliek de hand op. De debatleider wijst een aantal handen aan. We worden deelgenoot van te lange ‘testimonials’ over hoe god een rol speelt in het leven van de vraagstellers waarna deze hun getuigenis afsluiten met een ongepaste vraag.
“‘With all do respect’, vindt u niet dat ik als vroedvrouw vanwege gewetensbezwaren zou moeten kunnen weigeren een baby ter wereld te brengen bij een lesbische vrouw in barensnood? U vindt dat u allerlei rechten heeft, maar moet dat ten koste gaan van mijn rechten?”
Ik heb regelmatig bewust mijn lippen op elkaar moeten houden, wat lukte omdat ze daar juist op uit zijn, ‘gebrek aan respect’ op te roepen. Alle beledigende vragen worden door de panelleden rustig en serieus beantwoord.
Maar al werd ik daar al naar van, toch schrok ik toen de Amerikaanse staat Indiana vlak na de conferentie op 26 maart de ‘Religious Freedom Law’ introduceerde die daadwerkelijk de rechten van gewetensbezwaarde christenen boven die van LHBTI’s stelde. De christelijke lobby is wijdverspreid en volhardend en kan dus zomaar grote successen boeken.
Waar de in het oog springende vernietigende strijd op religieuze grond van IS terecht leidt tot ingrijpen, mag het sluipende gevaar van andere religieuze extremistische stromingen niet uit het oog worden verloren.
Irene Hemelaar schrijft, praat, organiseert en zingt. Ze is directeur LHBTI-emancipatie bij de stichting Amsterdam Gay Pride en dit jaar Nederlandse Vrouwenvertegenwoordiger bij de VN. Reacties? irene@heavenlycreature.nl