Welkom in het Rijksmuseum, bij de HeforShe-ontbijtsessie met de titel Door de Tijd Heen. Een samenwerking van het Rijksmuseum, de ING en het UN Women nationaal comité Nederland.
Hoe beïnvloeden verschillen in gender, tijd, cultuur, en maatschappij de positie van vrouwen in de top? Marije Cornelissen, Noraly Beyer, Taco Dibbits, Ludo van Halem, Nienke Lodewijk, Floortje Schoevaart, Natalia Ossef, vrouwen en mannen van verschillende generaties, met verschillende roots en vakgebieden delen vanmorgen hun perspectieven op gendergelijkheid.
Ik mag het spits afbijten en zal beginnen door me bij u introduceren. Mijn naam is Irene Hemelaar en ik houd toezicht, bestuur, organiseer, schrijf, praat en ik zing; dat laatste ga ik vanmorgen niet doen. Ik ben een roze barricadebeklimmer en strijd voor gelijke rechten. In 2015 viel mijn activisme van jaren samen, toen ik namens Nederland VN Vrouwenvertegenwoordiger was in de koninkrijksdelegatie bij de VN en ik de Algemene Vergadering toesprak over gelijke rechten voor àlle vrouwen, dus cis heterovrouwen én lesbische, bi, trans en intersekse vrouwen.
UN Women Netherlands nodigde me uit om bij deze sessie uw ochtendvoorzitter te zijn.
Als ik kijk naar het thema van deze ochtend, komt bij mij volgende vraag op: Wat maakt dat een persoon een vrouw in de top is? Wat betekent die positie? Dat ze de ‘gelijke geschiktheid’ ontstijgt en de beste is in wat ze doet? Dat ze wordt geselecteerd op haar kwaliteiten? Dat ze dankzij quota trotse excuustruus is en vervolgens laat zien wat ze kan? Eigenlijk de manier waarop mannen elkaar al jaren selecteren en benoemen waarna ze zich alleen nog maar hoeven te bewijzen?
Ha! Ik hou van vrouwen die voor hun idealen gaan, die daarbij oog hebben voor anderen, die hun best doen zich bewust te zijn van hun eventuele privileges, die elkaar omhoog helpen. Vrouwen in de top!
Ik hou van vrouwen die zich een plek veroveren daar waar nog een wereld te winnen valt. Ik hou van vrouwen die zich beseffen dat economische zelfstandigheid de basis is, dat gelijk loon voor gelijk werk een must is en die met niet aflatend enthousiasme blijven strijden om fatsoenlijk te worden betaald voor werk dat vaak als een sluitpost wordt gezien – een belediging die ik toch met enige regelmaat ervaar in mijn werk als uitvoerend artiest.
Ik hou van vrouwen die zich binnen de machtsongelijke paternalistische structuur een plek verwerven waarin ze een bestaan kunnen opbouwen dat bij hen past. En ik hou vooral van vrouwen die zich realiseren dat de machtstructuur één ding is, maar dat deze te doorbreken ook een eigen verantwoordelijkheid is. Vrouwen in de top!
Ja, dàt zijn voor mij topvrouwen!
En tot slot hou ik van mannen.
– En dan stap ik graag uit dit verhaal om een warm applaus te vragen voor de mannen van het licht en geluid Roy en Marcel! –
Ik hou van mannen. Ik hou vooral van de vele HeForShe mannen in mijn leven die snappen dat zij in het bereiken van gelijkheid een cruciale rol spelen. Door quota-vrij af en toe die stap opzij te zetten waar dat niet vanzelfsprekend is en die vrouwen uitnodigen om mee aan het roer te staan of die ze vol vertrouwen het roer in handen geven. Samen, mannen, vrouwen, ménsen aan de top.
Ik wens u een genoegelijke ochtend. Dankuwel.
P.S. en toen werd er uiteindelijk en l’improvise wél gezongen. Rijksmuseumdirecteur Taco Dibbits onderstreepte het belang van HeForShe in zijn museum met een ‘speech’ van liefst 1 hele minuut waar een kwartier was afgesproken. Dus, wat doe je dan met en voor de geweldige aanwezige mensen…