In de vorige editie van de Zij aan Zij evalueren vijf geëngageerde lesbo’s het homobeleid van de achttien ‘koplopergemeenten’. Deze gemeenten krijgen extra budget van het ministerie van OCW om in hun plaats de HLBT-emancipatie een impuls te geven.
Eerst kaarten de dames een aantal problemen aan die gevolgen hebben voor het welbevinden van lesbiennes. Daarna mogen ze bedenken wat ze zouden doen met een extra potje geld van de gemeente dat ze, zo stelt de interviewster voor, zouden kunnen besteden aan beleid voor lesbische vrouwen.
Tot mijn grote verbazing zegt geen van de powervrouwen dat ze dit geld voor lesbische vrouwen wil inzetten. Nee hoor, geef ons potje maar aan de al goed gespekte projecten rond homobeleid op scholen. Al kaarten we concrete problemen aan waar je met wat (financiële) aandacht al iets aan kunt veranderen, dan hebben wij onafhankelijke lesbo’s dat geld toch niet nodig? Wij redden ons wel. Hoe typerend!
In het actieprogramma Amsterdam Gay Capital (2009) wordt ruim drie ton vrijgemaakt voor het vergroten van homotolerantie en –acceptatie in de hoofdstad. Daarbovenop komt nog eens een extra twee miljoen euro voor camera’s in de Reguliersdwarsstraat, een homomannenuitgaansgebied waar vrouwen over het algemeen weinig te zoeken hebben. Als het gaat om de inzet van Amsterdam met betrekking tot veiligheid, sociale acceptatie en gezondheid van lesbische vrouwen, komen de dames er bepaald bekaaid vanaf met een bedrag van drieduizend hele euro’s voor de LesBian Pride.
‘Liefst’ één alinea in het zestien bladzijden tellende actieprogramma is aan onze problematiek gewijd. Met hieruit volgend één actiepunt: dat er “in overleg met vrouwenorganisaties [zal] worden bepaald welke volgende stappen kunnen worden gezet.” Vaag genoeg geformuleerd om vooralsnog geen concrete vervolgstappen te hoeven zetten, er vooral ook geen budget voor vrij te hoeven maken, en domweg de huidige situatie in stand te houden.
Zou het niet geweldig zijn als ‘mijn’ stad, met de gemeente Hengelo als lichtend voorbeeld, een paar duizend euro vrijmaakte om onderzoek te laten doen naar geweld tegen lesbiennes? Wat een pluim zou de gemeente Amsterdam van me krijgen als ze het budget voor de LesBian Pride dit jaar zou verviervoudigen, naar de twaalfduizend euro die Nijmegen investeerde in het drukbezochte LesBian Festival.
Daarom, als je gemeente je geld aanbiedt voor beleid ten behoeve van lesbische vrouwen, dan pak je dat toch zeker aan! Dat wil je hebben om te onderzoeken op wat voor manier en in welke mate lesbische vrouwen te maken krijgen met geweld vanwege hun geaardheid. Om gelegenheden voor lesbi’s te creëren waar ze hun sociale netwerk kunnen onderhouden en vergroten, om zo weerbaarder te worden tegen stigmatisering die uiteindelijk kan leiden tot gezondheidsklachten. Om, vrij naar minister Plasterk, een omgeving te creëren waarin lesbiennes hun leven kunnen léven.