In 2011 en 2012 woog ik op mijn allerzwaarst bijna 132 kilo schoon aan de haak. Ik zakte op een goed moment letterlijk door mijn enkels. Met behulp van weight watchers viel ik in 2012, 13 en 14 38 kilo af en kwam ik het leeuwendeel – zoals bij 99 op de 100 mensen met overgewicht gebeurt – het verlies na een jaar op 94, 95 kilo voor het leeuwendeel weer aan tot 115 kilo. Nog een virtuele maagband via hypnose. Dat hielp voor 12 kilo verlies. Maar die jojode ik er binnen 2 jaar weer af en aan en beetje af…
En toen in 2019 dubbele borstkanker. De hel! https://www.kanker.nl/ervaringen-van-anderen/blogs/de-bijwerkingen-dubbele-borstkanker/borstkanker-bestraling-bijwerking-brand
Ik kwam deze periode 10 kilo aan tot 122.
Toen die ellende voorbij was besloot ik tot de drastische ingreep van een maagoperatie met kans op een permanent gezond gewicht. Want, meer dan 5 jaar hormoontherapie, zou een gezond gewicht de kans op terugkeer van kanker wel significant verminderen.
Ik kreeg met een BMI van 38 de behandeling vergoed dankzij een pijnlijke versleten onderrug.
Eergisteren ging ik na een week Corona-uitstel onder het mes in het zeer prettige no nonsense Spaarne Gasthuis op 111,6 kilo. Eten en drinken gaat soepel. Gisteren 30 en vandaag al 45 minuten doorgewandeld.
Kijken wat de toekomst zal brengen. Ik houd rekening met veel hangend vel en een oude kop. Sinds 20 jaar ben ik niet meer op mijn streefgewicht geweest. Spannend.Voor de goede orde, ik hou van mijn lijf in alle hoedanigheden. Maar natuurlijk: De kans op minder rugklachten. En lichtzinniger the perks van weer gewoon kleren uit het rek trekken en kunnen kiezen, daar kijk ik zeker naar uit.