Roze in Blauw maakte onlangs bekend dat er in Amsterdam vorig jaar 371 meldingen van homogerelateerde incidenten zijn binnengekomen. Slechts 2 procent van de melders is vrouw.
Dat lage percentage snap ik wel. Ik denk dat lesbigerelateerde incidenten eerder verbaal en vaak subtieler zijn dan het expliciet fysieke geweld waar homo’s mee te maken hebben. Ook kunnen andere ervaringen, bijvoorbeeld als kind gepest worden vanwege je haarkleur, een dikke huid opleveren. Hierdoor ervaar je nare opmerkingen minder snel als intimidatie. Sowieso vind ik het lastig om de intimidatie vanwege de seksuele gerichtheid uit een grotere brij van ongewenst gedrag te destilleren.
Volgens hatecrimes.nl, een site die zich speciaal richt op discriminatie vanwege culturele achtergrond of geaardheid, is het echter vrij eenvoudig. Als je bent uitgescholden of bespuwd, geduwd, lastiggevallen of bedreigd, lichamelijk of psychisch bent mishandeld, door iemand uitgelachen, vernederd of bespot, dan zou je dit moeten melden, of er zelfs aangifte van doen.
Ik heb een aso van een buurman. Hij draait dagelijks een kwartier tot een uur zo hard metalmuziek dat zelfs oordoppen de dreun niet buitensluiten. ’s Nachts smijt hij met zijn voordeur, stampt de trappen op en af. De ruzies met zijn vriendin kan ik woordelijk volgen, waarbij er met zware spullen wordt gesmeten. Als hij genoeg van haar heeft, sluit hij haar bij nacht en ontij buiten, waarna zij net zo lang blijft schreeuwen totdat hij haar weer binnen laat en ze het met luidruchtige seks weer goedmaken.
Als de druppel de emmer doet overlopen en ik hem bijvoorbeeld vraag of hij zijn muziek zachter wil zetten en hij heeft toevallig vrienden op bezoek, dan vraagt hij standaard luid of ik een biertje kom drinken en meteen daar achteraan: “Oh, nee, jij houdt niet van mannen, hè?”, gevolgd door een lachsalvo. Als ik hem op andere momenten tegenkom, dan heeft ‘ie het herhaaldelijk over zijn behoefte aan seks, om me dan standaard in een adem een trio met hem en zijn vriendin voor te stellen. Yuk! Mijn vriendin noemt hij “dat manwijf”. Dat alles valt volgens hatecrimes.nl onder intimiderend gedrag.
“Schelden doet geen pijn”, is echter wat mijn moeder zei als ik vroeger verdrietig was omdat ik weer eens werd uitscholden voor dikzak. “De kinderen die dat roepen, weten niet beter.” Op den duur kreeg ze gelijk. De woorden en het gedrag van mijn buurman ervaar ik als dom en vooral mega-irritant, maar niet als intimiderend en al zeker niet de moeite van het doen van een melding bij de politie waard. Hij weet immers niet beter.
Als je discriminatie niet meldt, kan de politie ook niets doen. Maar is het niet spijkers op laag water zoeken als je met de zogenaamde intimidatie die jou persoonlijk weinig tot niets doet, toch bij de politie aanklopt?