Naar aanleiding van het referendum dat op 6 april wordt gehouden over het associatieverdag met de Oekraïne vond gisteren een debat vanuit LHBTI-perspectief plaats in het Lloyd Hotel, geïnitieerd door Pride United.
Samen met Joyce Hamilton (COC) en Annelien Bredenoord (D66, Eerste kamerlid) vormde ik een panel van voorstanders, brachten we verschillende argumenten op tafel en konden de aanwezigen met ons in discussie, fantastisch gemodereerd door Wouter Neerings.
Mijn standpunt; ondanks alle soorten tegenargumenten die minder of meer steek houden, bijvoorbeeld niet stemmen omdat het referendum de kiezer om de verkeerde reden is opgedrongen, een instabiel land ‘binnenhalen’, Poetin voor het hoofd stoten, dat een ja de deur zou openen naar goedkope arbeid daar, Monsanto die meer invloed krijgt et cetera et cetera, is 1 ding het belangrijkst voor mij, gelijke mensenrechten voor iedereen.
De LHBT-organis
aties uit Oekraïne hebben gemerkt dat het op handen zijnde verdrag de komst van de anti-homowetten teniet heeft gedaan en in de wet meer bescherming is gekomen voor paren van gelijk geslacht. Je kunt nu niet meer ontslagen worden vanwege je seksuele oriëntatie en genderidentiteit. De weg naar samenlevingsovereenkomsten voor paren van gelijk geslacht ligt open.
Wat een luxe-positie als activist in een land waar je vandaag al 15 jaar als paar van gelijk geslacht in het huwelijksbootje kunt stappen en waar sinds ’98 geregistreerd partnerschap mogelijk is. Wat een kleine geste om met een ‘ja’ op 6 april onze inmiddels vanzelfsprekende vrijheden voor LHBTI’s in Oekraïne dichterbij te brengen.
Wat is daarop uw antwoord?
